Dziś obchodzona jest 44. rocznica podpisania porozumień sierpniowych, na mocy których ówczesne władze komunistyczne zgodziły się między innymi na rejestrację Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego "Solidarność", uwolnienie więźniów politycznych, postawienie Pomnika Ofiar Grudnia 1970 roku i przeprowadzenie reform gospodarczych.
Drastyczne podwyżki żywności, brak towarów na sklepowych półkach, cenzura, chęć powstrzymania postępującego kryzysu gospodarczego oraz zreformowania państwa i uwolnienie więźniów politycznych, były głównymi przesłankami do największych strajków w Polsce za czasów PRL.
Strajkujący przedstawili swoje postulaty dot. zmian ekonomicznych i socjalnych. Domagali się przeprowadzenia zmian w gospodarce, aby kraj mógł wyjść z kryzysu. Postulowali również o zwiększenie wsparcia dla osób wychowujących dzieci, skrócenie wieku emerytalnego oraz reformę służby zdrowia.
Tysiące robotników podjęło walkę o godne życie dla siebie i swoich rodzin, o prawo do wyrażania swoich poglądów o wolność.
Porozumienia sierpniowe zawarte przez rząd PRL z komitetami strajkowymi powstałymi w 1980, zakończyły wydarzenia wywołane przez ogólnopolskie strajki w Polsce, które odcisnęły największe piętno w historii PRL.
30 sierpnia 1980 roku, komunistyczne władze podpisały porozumienie ze strajkującymi w Stoczni Szczecińskiej. Następnego dnia (tj. 31 sierpnia) podpisano porozumienie w Gdańsku, a 3 września w Jastrzębiu-Zdroju.
"Sierpniowy przełom" zapisał się na kartach historii jako początek wielkich przemian i stał się fundamentem wolnej Polski.
Sierpień 80' jest dzisiaj symbolem związków zawodowych i ich sukcesu w dialogu z władzą, a NSZZ „Solidarność” to obecnie największa w Polsce organizacja pracowników.
Tekst: Agnieszka Jaguszewska, Agnieszka Rychlik-Bakalarz/Wydział Wydział Prezydialny Starostwa Powiatowego w Policach
Foto: Solidarność
