„Jest mi smutno, że muszę umierać. Powiedzcie mojej babci, że zachowałam się jak trzeba” – tak brzmiały pożegnalne słowa Danuty Siedzikówny, legendarnej „Inki” Sanitariuszki 5. Wileńskiej Brygady Armii Krajowej w grypsie napisanym tuż przed śmiercią do sióstr Mikołajewskich z Gdańska.
„Inka” została rozstrzelana rankiem 28 sierpnia 1946 r. na mocy wyroku Wojskowego Sądu Rejonowego w Gdańsku, który skazał ją na karę śmierci. W akcie oskarżenia znalazły się m.in. zarzuty udziału w związku zbrojnym, mającym na celu obalenie siłą władzy ludowej.
Po latach Sąd niepodległej Rzeczypospolitej uznał wyrok komunistów z 1946 roku za zbrodnię sądową. 10 czerwca 1991 roku wyrokiem Sądu Okręgowego w Gdańsku Danuta Siedzikówna została zrehabilitowana. Sąd uznał, że poniosła śmierć za działalność na rzecz niepodległego państwa polskiego.
Wraz z „Inką” śmierć poniósł ppor. Feliks Selmanowicz, „Zagończyk”, zastępca dowódcy plutonu 5. Wileńskiej Brygady AK mjr. „Łupaszki”. Miejsce pochowania Danuty Siedzikówny przez kilkadziesiąt lat pozostawało nieznane.
W 2014 r. zespół IPN podczas prac na Cmentarzu Garnizonowym w Gdańsku odnalazł i ekshumował szczątki niezidentyfikowane szczątki ludzkie. Późniejsze badania DNA nie pozostawiły wątpliwości, że odnaleziono groby Danuty Siedzikówny, ps. Inka i Feliksa Selmanowicza, PS. Zagończyk.
W dniu 28 sierpnia br. kiedy przypada 70. rocznica wykonania wyroku śmierci na „Ince” i „Zagończyku” zostaną odprawione uroczystości pogrzebowe o charakterze państwowym. Pogrzeb działaczy Armii Krajowej odbędzie się na Cmentarzu Garnizonowym w Gdańsku.
W uroczystościach pogrzebowych uczestniczyć będzie również kilkuosobowa grupa z terenu powiatu polickiego, która w imieniu Rady i Zarządu Powiatu w Policach złoży wieniec w hołdzie bohaterom.
Tekst: Wydział Rozwoju, Informacji i Promocji
[1]